ساکتم ، سردم ، با همه این احوال بدم باز هم کلامی نمی گویم احساس میکنم یک جای کار
همه چیز تمام میشود باید ایستاد هرچه باشد روزها میروند و روزگار برایم لحظه ای نمی ایستد
باید ایستاد بی آنکه بفهمم معنی صبر را بی آنکه انتظاری از روزگار داشت باشم یا حتی از
کسانی که روزی برایم همچون روزگار بودند .
نظرات شما عزیزان: